دنیای من آرتین من
پسرکم آمدی و با گریه ها و خنده های تلخ و شیرینت سکوت سهمگین خانه را شکستی آمدی و تنهایی بزرگ چندین ساله مرا از بین بردی آمدی تا من بار دیگر به عظمت و بزرگی خدا پی ببرم آمدی و با آمدنت یک دنیا شور و شعف و شادی برایمان آوردی آمدی و چه خوب شد که آمدی و من هنوز هم شوکه...هنوز هم در فکر اینکه آیا براستی من مادرم؟ آیا این فرزند من است؟ و هزاران آیای دیگر... عشقی در من شعله ور شده که تا به حال اینگونه به خود ندیده بودم حس مادری را نتوان به زبان توصیف کرد حس و عشق مادری را باید دید باید با تمام وجود لمس کرد باید این لطف و محبت بیکران خداوندی را با دل و جان حس کرد و چه حس خوبی ست وقتی که می بینی فرزندی داری که تماما متعلق به خود توس...
نویسنده :
مامان مژگان
12:46